Czernienie stali nierdzewnej oznacza zmianę jej powierzchni na ciemny kolor. Można to zrobić za pomocą metod chemicznych, elektrochemicznych lub termicznych. Metody te tworzą cienką, solidną czarną warstwę na metalu. W przeciwieństwie do farby, warstwa ta nie łuszczy się ani nie odpryskuje. W zależności od zastosowanej techniki, wykończenie może wyglądać na błyszczące lub matowe.

Niebieski anodowany odnosi się do aluminium lub innego metalu, który został anodowany, a następnie zabarwiony na niebiesko. Anodowanie jest procesem elektrochemicznym. Pogrubia on naturalną warstwę tlenku na powierzchni metalu. Warstwa ta jest twarda, odporna na zużycie i porowata.

Stal galwanizowana ma powłokę z czystego cynku, która zapewnia silną ochronę przed rdzą i błyszczący wygląd. Z kolei stal galwanizowana jest poddawana obróbce cieplnej po nałożeniu powłoki cynkowej, dzięki czemu jest matowa, twardsza i łatwiejsza do malowania. Stal ocynkowana sprawdza się dobrze w wilgotnych miejscach lub tam, gdzie wygląd ma znaczenie. Stal galwanizowana jest najlepsza, gdy potrzebna jest powierzchnia odporna na farbę lub zadrapania.

Grubość powłoki proszkowej to głębokość powłoki nałożonej na powierzchnię. Jest ona mierzona od wierzchu powłoki do powierzchni części znajdującej się pod nią. Idealna grubość powłoki proszkowej wynosi od 2 do 5 milicali (50-125 mikronów). Zapewnia to silną ochronę, gładki wygląd i brak problemów z wydajnością.

Alodyna i anodyzacja to dwie popularne metody obróbki powierzchni aluminiowych. Obie poprawiają odporność na korozję, ale wykorzystują różne metody. Anodowanie to proces elektrochemiczny, który tworzy grubą, sztywną i nieprzewodzącą warstwę tlenku na metalu. Alodyna to proces chemiczny, który tworzy cieńszą, przewodzącą warstwę. Zapewnia ona dobrą ochronę, ale zachowuje przewodność elektryczną metalu.

Linishing to metoda wykańczania powierzchni stosowana do wygładzania i polerowania części metalowych. Usuwa zadziory, zadrapania lub ślady spawania za pomocą narzędzi ściernych, takich jak pasy lub tarcze, dzięki czemu powierzchnia jest czystsza i bardziej równa. Jest to często wykonywane po cięciu, spawaniu lub kształtowaniu w celu przygotowania części do malowania, powlekania lub montażu.

Powłoka DLC to skrót od Diamond-Like Carbon coating. Jest to cienka warstwa materiału na bazie węgla, która ma pewne cechy wspólne z naturalnymi diamentami. Jest to powłoka wykonana z atomów węgla. Atomy te są ułożone w sposób imitujący diament. Powłoka ta jest nakładana na powierzchnię części, aby uczynić ją twardszą, gładszą i bardziej odporną na zużycie.

Testowanie w mgle solnej, znane również jako testowanie w mgle solnej, jest metodą stosowaną do testowania korozji. Polega ona na wystawieniu metalowych części na działanie drobnej mgły roztworu słonej wody w kontrolowanej komorze. Celem jest stworzenie przyspieszonego środowiska korozyjnego. Test ten pomaga ocenić, jak powłoki, platery i obróbka powierzchni wytrzymują trudne warunki.

Azotek tytanu (TiN) to powłoka ceramiczna. Ma ona metaliczny złoty kolor i jest nakładana na metalowe powierzchnie przy użyciu próżni. Powłoka jest cienka - zaledwie kilka mikronów - ale wytrzymała.

TiN tworzy mocną warstwę zewnętrzną, która jest odporna na zużycie, ciepło i korozję. Dobrze przylega do metali takich jak stal, tytan i węglik. Dzięki temu jest przydatny w narzędziach tnących, formach i urządzeniach medycznych.

Anodowanie aluminium to proces elektrochemiczny, który zwiększa naturalną warstwę tlenku na powierzchni aluminium. Podczas anodowania aluminium jest zanurzane w kwaśnym roztworze elektrolitu i przepuszczany jest przez nie prąd elektryczny. Powoduje to reakcję aluminium z roztworem, tworząc warstwę tlenku znacznie grubszą niż naturalny tlenek.

Szlifowanie powierzchni to proces obróbki, który tworzy gładkie, płaskie powierzchnie na metalowych częściach. Wykorzystuje on obracającą się ściernicę do usuwania materiału w niewielkich ilościach. Metoda ta zapewnia częściom lepszą dokładność wymiarową i wykończenie powierzchni.

Jest często wykorzystywana w produkcji narzędzi, obróbce skrawaniem i produkcji precyzyjnej. Szlifierki do płaszczyzn różnią się rozmiarem i możliwościami, więc wybór odpowiedniej zależy od rozmiaru części, rodzaju materiału i potrzeb w zakresie wykończenia.

Chromowanie to proces wykończeniowy polegający na nakładaniu cienkiej warstwy chromu na metalową powierzchnię za pomocą galwanizacji. Proces ten tworzy jasne, odblaskowe wykończenie, jednocześnie dodając twardości, trwałości i odporności na korozję do materiału bazowego.

Szlifowanie blach to proces wykańczania, który polega na usuwaniu materiału z powierzchni metalowych za pomocą ściernic lub taśm. Technika ta tworzy gładkie wykończenia, usuwa zadziory i przygotowuje powierzchnie do powlekania. Proces ten polega na nakładaniu materiału ściernego na metal z kontrolowanym naciskiem i ruchem.

Galwanizacja polega na nakładaniu cienkiej warstwy metalu na powierzchnię przy użyciu energii elektrycznej. Poprawia to wygląd, zapobiega korozji i zwiększa odporność na zużycie. Z drugiej strony, anodowanie tworzy ochronną warstwę tlenku na metalach takich jak aluminium. Zwiększa to trwałość i umożliwia barwienie na różne kolory. Każda metoda ma swoje mocne strony, w zależności od celów projektu.

Piaskowanie, znane również jako obróbka strumieniowo-ścierna, polega na wyrzucaniu cząstek ścierniwa z dużą prędkością na powierzchnię w celu jej oczyszczenia, wygładzenia lub ukształtowania. Metoda ta skutecznie usuwa zanieczyszczenia, stare powłoki i rdzę, tworząc jednocześnie jednolitą teksturę na powierzchni.

Znakowanie metalu odnosi się do różnych metod stosowanych do tworzenia trwałych identyfikatorów na powierzchniach metalowych. Identyfikatory te mogą zawierać numery seryjne, logo, kody kreskowe i inne krytyczne informacje, które pomagają śledzić produkty i zarządzać nimi przez cały cykl ich życia.