Wybór odpowiedniego materiału obudowy to nie tylko preferencje - decyduje on o trwałości, zachowaniu pod wpływem ciepła, obciążeniu instalacyjnym, trwałości korozyjnej i całkowitym koszcie eksploatacji w czasie.

Podczas projektowania niestandardowej obudowy jedną z najwcześniejszych i najcenniejszych decyzji jest wybór metalu. Wybór ten ma wpływ na prawie każdą część

Aluminium 6063 to jeden z najpopularniejszych stopów z serii 6000. Oferuje dobrą wytrzymałość, wysoką odporność na korozję i gładkie wykończenie powierzchni. Jego połączenie właściwości mechanicznych i chemicznych sprawia, że jest on popularny w branżach, w których istotna jest zarówno wydajność, jak i wygląd.

Korozja elektrolityczna ma miejsce, gdy stal nierdzewna ulega rozkładowi pod wpływem prądu elektrycznego w środowisku mokrym lub przewodzącym. Prąd może pochodzić z kontaktu z innymi metalami, elektrycznością błądzącą lub naładowanymi cząsteczkami w środowisku. W takim przypadku elektrony przemieszczają się między różnymi obszarami metalu, tworząc anodę i katodę. Anoda traci materiał, co objawia się wżerami, pęknięciami lub ścieńczeniem powierzchni.

Mosiądz to stop miedzi i cynku znany z łatwości obróbki i naturalnej odporności na korozję. Ze względu na te właściwości jest szeroko stosowany w elementach hydraulicznych, dekoracyjnych i elektrycznych. Z kolei stal nierdzewna to stop żelaza z chromem. Zapewnia on wysoką wytrzymałość, doskonałą trwałość i silną odporność na rdzę i chemikalia.

Mosiądz 260 jest wytrzymały i odporny na korozję. Jest często używany do produkcji części ciągnionych, takich jak rury i naboje. Z kolei mosiądz 360 jest popularny ze względu na doskonałą obrabialność. Najlepiej sprawdza się w przypadku części obrabianych maszynowo, takich jak zawory, złączki i osprzęt. Wybór zależy od sposobu wykonania części, wymaganych właściwości mechanicznych i budżetu projektu.

Stal galwanizowana jest mocniejsza i tańsza, dzięki czemu nadaje się do ciężkich zastosowań. Aluminium jest lżejsze, naturalnie odporne na rdzę i lepiej nadaje się do projektów, w których waga ma znaczenie. Oba metale sprawdzają się dobrze w różnych środowiskach, ale wybór zależy od konkretnych potrzeb, takich jak wytrzymałość, waga i odporność na korozję.

Walcowanie aluminium polega na prasowaniu aluminiowych wlewków lub płyt w cieńsze kształty za pomocą obracających się walców. W zależności od metody walcowania, aluminium zwykle zaczyna się jako duże bloki, które są podgrzewane lub utrzymywane w temperaturze pokojowej. Walce ściskają i rozciągają metal, przekształcając go w płaskie arkusze o odpowiedniej grubości i rozmiarze.

Gatunki aluminium to ponumerowane serie, które grupują stopy według ich głównego pierwiastka. Każda seria oferuje inne właściwości. Na przykład seria 6000 zapewnia dobrą wytrzymałość i spawalność. Odpowiedni gatunek równoważy potrzeby w zakresie wytrzymałości, odporności na korozję i łatwości obróbki.

Stal poddana obróbce cieplnej to stal, która została podgrzana i schłodzona w określony sposób w celu zmiany jej struktury wewnętrznej. Działa to poprzez zmianę mikrostruktury stali, która składa się z ziaren tworzących się podczas krzepnięcia i chłodzenia. Celem jest kontrolowanie sposobu, w jaki te ziarna tworzą się i zmieniają.

Chrom to metalowa powłoka, która nadaje błyszczące wykończenie i chroni przed rdzą. Stal nierdzewna to solidna mieszanka metali, która jest naturalnie odporna na korozję i plamy. Chrom wygląda jasno i gładko, ale jest to tylko cienka warstwa na wierzchu innego metalu. Stal nierdzewna jest wytrzymała i nie wymaga dodatkowych powłok. Oba te materiały mają unikalne zastosowania i zalety, ale różnią się właściwościami i kosztami.

Tak, aluminium jest ciągliwe, zwłaszcza w czystej postaci. Poziom plastyczności zmienia się jednak w zależności od stopu i sposobu jego obróbki.

Coraz więcej branż wykorzystuje tytan, zmieniając sposób, w jaki kupujący postrzegają ceny. Koszt tytanu za funt nie zawsze jest jasny. Może się zmieniać z powodu

Numer 316 odnosi się do gatunku z serii 300 stali nierdzewnych. Jest to stal austenityczna, co oznacza, że ma sześcienną strukturę krystaliczną. Zawiera żelazo, chrom, nikiel i molibden, które nadają metalowi wytrzymałość i odporność na rdzę.

Cyna nie jest metalem magnetycznym. Standardowa cyna nie reaguje na magnesy i nie można jej przyciągnąć magnesem. Cyna jest znana jako materiał "diamagnetyczny", co oznacza, że wytwarza słabą siłę przeciwstawną do pola magnetycznego.

Stal nierdzewna 201 jest częścią serii 200 austenitycznych stali nierdzewnych. Zawiera mniej niklu niż 304, ale dodaje więcej manganu i azotu, aby to zrekompensować. Zmiana ta pomaga obniżyć koszty przy jednoczesnym zachowaniu wymaganej wytrzymałości i plastyczności. Standardowy skład obejmuje około 16-18% chromu, 3,5-5,5% manganu, 4-6% niklu oraz niewielkie ilości azotu i węgla.