Stal nierdzewna jest stopem na bazie żelaza, który zawiera co najmniej 10,5% chromu i różne ilości innych pierwiastków, takich jak nikiel, molibden i węgiel. Specyficzny skład może się znacznie różnić między wieloma gatunkami stali nierdzewnej, z których każdy jest dostosowany do określonych właściwości i zastosowań. 

Metale żelazne i nieżelazne różnią się przede wszystkim zawartością żelaza. Metale żelazne zawierają żelazo, zapewniając wytrzymałość i magnetyzm, podczas gdy metale nieżelazne nie zawierają żelaza, zapewniając odporność na korozję i mniejszą wagę. To rozróżnienie determinuje ich specyficzne zastosowania przemysłowe.

Stal nierdzewna 301 to austenityczny stop chromowo-niklowy znany z doskonałych właściwości mechanicznych, odporności na korozję i zdolności adaptacyjnych. Jest to modyfikacja stali nierdzewnej typu 304, ze zmniejszoną zawartością chromu i niklu, w celu zwiększenia jej zdolności do utwardzania podczas pracy.

Stal nierdzewna 201 i 304 to gatunki austenityczne o doskonałej odkształcalności i spawalności. Podczas gdy 304 oferuje doskonałą odporność na korozję i zachowuje wytrzymałość w ekstremalnych temperaturach, 201 zapewnia bardziej opłacalne rozwiązanie dla mniej wymagających zastosowań ze względu na niższą zawartość niklu i porównywalne właściwości mechaniczne.

Metale lekkie to materiały konstrukcyjne o gęstości poniżej 4,5 g/cm³, co czyni je znacznie lżejszymi od tradycyjnej stali, której gęstość wynosi 7,85 g/cm³. Ten definiujący próg wyłonił się w wyniku dziesięcioleci badań w dziedzinie materiałoznawstwa i praktycznych zastosowań przemysłowych.

Miedź 101 osiąga czystość 99,99% z praktycznie zerową zawartością tlenu, zapewniając maksymalną przewodność elektryczną. Z kolei Copper 110 zawiera miedź 99,9% ze śladową zawartością tlenu, oferując zwiększoną wytrzymałość mechaniczną i lepszą obrabialność w zastosowaniach konstrukcyjnych.

ASTM A108 to standardowa specyfikacja obejmująca materiały ze stali węglowej wykańczane na zimno i na gorąco. Specyfikacja obejmuje różne gatunki, oznaczone czterocyfrowym systemem liczbowym od 1010 do 1095. Każdy numer gatunku wskazuje zawartość węgla - na przykład 1045 zawiera około 0,45% węgla.

Zarówno stal stopowa, jak i stal nierdzewna służą różnym celom w produkcji. Stal stopowa łączy żelazo z chromem, niklem i molibdenem w celu zwiększenia wytrzymałości i twardości. Stal nierdzewna zawiera co najmniej 10,5% chromu, tworząc ochronną warstwę tlenku, która zapobiega korozji. Każdy z tych rodzajów stali doskonale sprawdza się w określonych zastosowaniach.

Kluczowa różnica polega na ich składzie. Czerwony mosiądz zawiera więcej miedzi (85%) i mniej cynku (15%), dzięki czemu jest mocniejszy i bardziej odporny na korozję. Żółty mosiądz ma mniej miedzi (65%) i więcej cynku (35%), oferując lepszą ciągliwość i niższą cenę. Wybór powinien być dostosowany do konkretnych potrzeb.

Aluminium wyróżnia się lekkością i odpornością na korozję, podczas gdy stal wyróżnia się wytrzymałością i opłacalnością. Oba metale mają swoje miejsce w nowoczesnej produkcji i projektowaniu. Wybór zależy od potrzeb projektu, ograniczeń budżetowych i wymagań dotyczących wydajności.

Austenityczna stal nierdzewna to rodzaj stali nierdzewnej znany z doskonałej odporności na korozję i plastyczności. Zawiera ona chrom i nikiel, które nadają jej unikalną strukturę krystaliczną. Struktura ta czyni ją niemagnetyczną i wysoce odporną na rdzę i inne formy korozji. Ze względu na swoją trwałość i wszechstronność, jest szeroko stosowana w różnych gałęziach przemysłu.