Het kiezen van het juiste behuizingsmateriaal is niet alleen een kwestie van voorkeur - het bepaalt de duurzaamheid, het warmtegedrag, de installatiebelasting, de corrosielevensduur en de totale bedrijfskosten na verloop van tijd.

Wanneer je een aangepaste behuizing ontwerpt, is een van de eerste en meest waardevolle beslissingen het metaal dat je gebruikt. Deze keuze beïnvloedt bijna elk onderdeel

6063 aluminium is een van de meest voorkomende legeringen in de 6000-serie. Het biedt een goede sterkte, een sterke weerstand tegen corrosie en een glad oppervlak. De mix van mechanische en chemische eigenschappen maakt het populair in industrieën waar zowel prestaties als uiterlijk essentieel zijn.

Elektrolytische corrosie treedt op wanneer roestvast staal afbreekt onder invloed van elektrische stroom in een natte of geleidende omgeving. De stroom kan afkomstig zijn van contact met andere metalen, zwerfelektriciteit of geladen deeltjes in de omgeving. Wanneer dit gebeurt, bewegen elektronen tussen verschillende gebieden op het metaal, waardoor een anode en een kathode ontstaan. De anode verliest materiaal, wat zichtbaar is als putjes, barsten of een dunner oppervlak.

Messing is een koper-zinklegering die bekend staat om zijn goede bewerkbaarheid en natuurlijke weerstand tegen corrosie. Vanwege deze kwaliteiten wordt het veel gebruikt in loodgietersonderdelen, decoratieve stukken en elektrische fittingen. Aan de andere kant is roestvrij staal een legering op ijzerbasis met chroom. Het biedt een hoge sterkte, een uitstekende duurzaamheid en een sterke weerstand tegen roest en chemicaliën.

Messing 260 is sterk en bestand tegen corrosie. Het wordt vaak gebruikt voor getrokken onderdelen zoals buizen en patronen. Messing 360 is daarentegen populair vanwege de uitstekende bewerkbaarheid. Het werkt het beste voor machinaal bewerkte onderdelen zoals kleppen, fittingen en ijzerwaren. De keuze hangt af van hoe het onderdeel wordt gemaakt, de benodigde mechanische eigenschappen en het budget van het project.

Gegalvaniseerd staal is sterker en goedkoper, waardoor het geschikt is voor zware toepassingen. Aluminium is lichter, roest van nature niet en is beter voor projecten waarbij gewicht van belang is. Beide metalen presteren goed in verschillende omgevingen, maar de keuze hangt af van specifieke behoeften zoals sterkte, gewicht en corrosiebestendigheid.

Aluminium walsen is het persen van aluminium blokken of platen in dunnere vormen met behulp van draaiende walsen. Afhankelijk van de walsmethode begint het aluminium meestal als grote blokken die worden verwarmd of op kamertemperatuur worden gehouden. Terwijl de walsen naar beneden drukken, knijpen en rekken ze het metaal uit, waardoor het in vlakke platen met een nauwkeurige dikte en grootte verandert.

Aluminiumsoorten zijn genummerde series die legeringen groeperen op basis van hun centrale element. Elke serie heeft verschillende eigenschappen. De 6000-serie biedt bijvoorbeeld goede sterkte en lasbaarheid. De juiste kwaliteit is een balans tussen uw behoeften aan sterkte, corrosiebestendigheid en hoe gemakkelijk het te bewerken is.

Warmtebehandeld staal is staal dat op een specifieke manier is verhit en afgekoeld om de interne structuur te veranderen. Het werkt door de microstructuur van staal te veranderen, die bestaat uit korrels die zich vormen tijdens het stollen en afkoelen. Het doel is om te controleren hoe deze korrels zich vormen en veranderen.

Chroom is een metalen coating die een glanzende afwerking geeft en beschermt tegen roest. Roestvrij staal is een massief metaalmengsel dat van nature bestand is tegen corrosie en vlekken. Chroom ziet er glanzend en glad uit, maar het is slechts een dun laagje bovenop een ander metaal. Roestvrij staal is door en door sterk en heeft geen extra coating nodig. Beide hebben unieke toepassingen en voordelen, maar hun eigenschappen en kosten verschillen.

Dus ja, aluminium is buigzaam, vooral in zijn pure vorm. Het niveau van vervormbaarheid verandert echter afhankelijk van de legering en de manier waarop het wordt verwerkt.

Steeds meer industrieën gebruiken titanium, waardoor de manier waarop kopers tegen de prijs aankijken verandert. De kosten van titanium per pond zijn niet altijd duidelijk. Het kan veranderen door

Het getal 316 verwijst naar de soort uit de 300-serie roestvast staal. Het is austenitisch, wat betekent dat het een face-centered cubic kristalstructuur heeft. Het bevat ijzer, chroom, nikkel en molybdeen, die het metaal zijn sterkte en roestbestendigheid geven.

Tin is geen magnetisch metaal. Standaard tin reageert niet op magneten en je kunt het niet aantrekken met een magneet. Tin staat bekend als een "diamagnetisch" materiaal, wat betekent dat het een zwakke tegenkracht op een magnetisch veld creëert.

201 roestvast staal maakt deel uit van de 200-serie austenitische roestvaste staalsoorten. Het bevat minder nikkel dan 304, maar voegt ter compensatie meer mangaan en stikstof toe. Deze verandering helpt de kosten te verlagen terwijl veel van de benodigde sterkte en vervormbaarheid behouden blijft. De standaardsamenstelling bevat ongeveer 16-18% chroom, 3,5-5,5% mangaan, 4-6% nikkel en kleine hoeveelheden stikstof en koolstof.