Współczynnik K to liczba określająca miejsce rozciągania podczas gięcia. Pokazuje on, jak daleko w głąb arkusza przesuwa się oś neutralna. Podczas gięcia arkusza blachy, jego zewnętrzna strona rozciąga się, a wewnętrzna ściska. Współczynnik K znajduje się pomiędzy nimi. Pomaga on obliczyć ilość materiału potrzebną do uzyskania dokładnych płaskich wzorów. Jeśli współczynnik K jest nieprawidłowy, część nie wygnie się w zaplanowany sposób.

Formowanie blachy to sposób kształtowania metalu bez usuwania materiału. Wykorzystuje maszyny do przyłożenia siły do blachy. Siła ta powoduje zginanie, rozciąganie lub formowanie metalu w pożądany kształt.

Metal pozostaje w jednym kawałku. Nie odpryskuje ani nie pęka. Zamiast tego płynie i rozciąga się pod wpływem ciśnienia. Typowe metody formowania obejmują gięcie, tłoczenie, głębokie tłoczenie i formowanie rolkowe. Każda metoda odpowiada różnym rozmiarom części, kształtom i potrzebom produkcyjnym.

Aby wykonać otwór pogłębiający w blasze, należy rozpocząć od wywiercenia otworu pilotażowego o średnicy odpowiadającej średnicy wkrętu. Następnie użyj wiertła do pogłębiania o odpowiednim kącie - najczęściej 82° - aby wyciąć czyste, stożkowe wgłębienie. Wybierz odpowiedni materiał wiertła w zależności od rodzaju metalu, z którym pracujesz. Pracuj powoli, stosuj lekki nacisk i często sprawdzaj głębokość, aby uniknąć nadmiernego cięcia.

Laserowe wytrawianie aluminium oznacza użycie skupionej wiązki lasera do znakowania powierzchni metalu. Laser podgrzewa powierzchnię i zmienia jej górną warstwę. Tworzy to widoczny ślad. Laser nie wcina się głęboko w metal. Zmienia jedynie kolor lub teksturę powierzchni.

Tolerancje blach odnoszą się do dopuszczalnych granic zmienności rozmiaru, kształtu lub położenia elementu. Określają one, jak bardzo pomiar może odbiegać od zamierzonego projektu. Tolerancje mają zastosowanie do wymiarów takich jak długość, szerokość, rozmiar otworów i kąty gięcia. Pomagają one producentom określić, kiedy część spełnia specyfikacje lub wymaga przeróbki. Bez precyzyjnych tolerancji części mogą nie pasować lub nie działać prawidłowo.

Wytłaczanie mosiądzu to proces, który kształtuje mosiądz poprzez przepychanie rozgrzanego bloku przez formę, zwaną matrycą. Blok, znany jako kęs, jest najpierw podgrzewany, aż stanie się miękki, ale nie stopi się. Następnie potężna prasa przepycha go przez matrycę. W miarę przechodzenia mosiądz formuje się w kształt matrycy. Kształt ten może być prętem, rurką lub bardziej szczegółowym profilem z krawędziami lub rowkami.

Szlifowanie precyzyjne to metoda wykorzystująca wirującą tarczę pokrytą cząstkami ściernymi. Ściernica ta odcina niewielkie ilości metalu z powierzchni części. Celem jest poprawa dokładności, osiągnięcie wąskich tolerancji i stworzenie gładszej powierzchni. Nie zmienia to znacząco ogólnego kształtu. Zamiast tego dostraja część, która jest już zbliżona do ostatecznego rozmiaru.

Mosiądz jest materiałem popularnym w wielu gałęziach przemysłu. Jego złoty wygląd, niezwykłe właściwości i wykorzystanie do celów artystycznych sprawiły, że stał się ulubionym produktem.

Cięcie blachy polega na cięciu płaskich arkuszy metalu na mniejsze kawałki za pomocą dwóch ostrzy. Górne ostrze przykłada siłę do materiału, dociskając go do dolnego ostrza, tworząc czyste, proste cięcie. Proces ten nie wymaga ciepła, dzięki czemu idealnie nadaje się do zachowania integralności materiału.

Obróbka cieplna to proces, w którym aluminium jest podgrzewane, a następnie chłodzone w określony sposób. Celem jest zmiana wewnętrznej struktury metalu. Zmiana ta wpływa na twardość, wytrzymałość i elastyczność metalu.

Wytwarzanie produktów z blachy wiąże się z wyjątkowymi wyzwaniami. Wielu inżynierów i projektantów zmaga się z precyzyjnym cięciem, odpadami materiałowymi i niespójną jakością w swoich seriach produkcyjnych.

Precyzyjne wykrawanie to specjalistyczny proces formowania metalu, który łączy w sobie zasady tłoczenia i ścinania w celu produkcji precyzyjnych części. Wykorzystuje unikalną konfigurację obejmującą stempel, przeciwstempel i uchwyt półfabrykatu, pozwalając na minimalny prześwit i kontrolowany przepływ materiału.

Wykres wytrzymałości metalu pomaga dopasować wytrzymałość materiału do zadania. Pokazuje wartości takie jak wytrzymałość na rozciąganie, granica plastyczności i twardość. Liczby te pomagają wybrać metal, który poradzi sobie z obciążeniami, wysoką temperaturą lub zużyciem. Użyj tej tabeli podczas porównywania opcji podczas projektowania produktu lub zaopatrzenia. Oszczędza to czas i pozwala uniknąć błędów.

Stal miękka i stal nierdzewna różnią się pod wieloma względami, takimi jak odporność na korozję, wytrzymałość, koszt i zastosowanie. Stal miękka jest wytrzymała i niedroga, ale łatwo rdzewieje. Stal nierdzewna jest odporna na korozję i wygląda lepiej, ale kosztuje więcej. Najlepszy wybór zależy od środowiska projektu, budżetu i potrzeb w zakresie wydajności.

316 i 316L to austenityczne stale nierdzewne o doskonałej odporności na korozję. Kluczowa różnica? Stal 316L zawiera mniej węgla, dzięki czemu lepiej nadaje się do spawania i zastosowań wysokotemperaturowych. 316 oferuje nieco wyższą wytrzymałość w zastosowaniach niespawanych, w temperaturze pokojowej.

Wybór pomiędzy aluminium 6061 i 6063 zależy od wymagań projektu. Aluminium 6061 jest mocniejsze i lepsze do zastosowań konstrukcyjnych. Dobrze sprawdza się w częściach wymagających wytrzymałości, odporności na korozję i skrawalności. Aluminium 6063 jest bardziej odpowiednie do zastosowań dekoracyjnych lub architektonicznych. Oferuje doskonałe właściwości wykończeniowe i jest łatwiejsze do wytłaczania w skomplikowane kształty.